Ramón Lugrís: un ferrolano que creía en la Europa federal

Aroa Fandiño Serrano

Hace unos meses leía la noticia del fallecimiento de Ramón Lugrís. Yo no conocía ni su trabajo ni su pensamiento, pero los titulares hablaban de que era un hombre ferrolano galleguista y europeísta. Mi curiosidad se activó al máximo. Así que, solicité a la Biblioteca del Patín que se hiciera con este libro que recientemente sus amigos le han dedicado titulado “Sempre Galicia, Sempre Europa” editado por IGADI.

Me ha encantado la combinación de diferentes textos que nos hablan de la persona junto con otros escritos por el propio escritor.

A parte de ser un personaje interesante por su militancia galleguista y socialista, era un ferrolano europeísta y, eso me ha impactado, porque creía en la Europa federal en unos años en los que España estaba sumida en una negra noche alejada de toda relación con Europa. En estos años, aún mucho antes de irse a trabajar a la BBC en Londres, ya era un europeísta convencido tal y como señalan sus amigos.

Este libro recoge frases con las que coincido plenamente como éstas:
Cando, nos anos 50 o século pasado, andábamos a absorber o que se falaba en Europa (naquela Europa que bulía máis alá das fronterias da ditadura franquista), íamos vendo que, por una banda, o camino para superar as guerras no continente era crear una casa común para as nacións europeas e, por outra, que para superar o concepto de nación-Estado era preciso recoñecer os dereitos dos territorios con persoalidade propia dentro das nacións existentes. A estructura resultante sería unha Europa federal. Mais era tamén necesario recoñecer a necesidade de que o exercicio da política comezara nas “localidades”, segundo a denominación que lles daba Bertrand Russsell na súa obra Authority and the Individual, e falabamos, no número 4 da revista “Grial”, do ideal de que Europa fora unha federación de comunidades básicas” (página 26)

«Europa non está necesitando un líder, e moito menos un líder como o impenitente invasor do Iraq e fracasado mediador nos problemas de Palestina e Israel. O que Europa necesitaría –e por desgracia non vai acadar- é unha auténtica constitución, un parlamento con facultades para lexislar por enriba dos gobiernos nacionais, un Presidente elexido por sufraxio dos cidadans de Europa e un gobierno responsable ante o Parlamento. Necesitaría converterse na entidade que os “país” e os continuadores da Unión Europea proxectaban” (página 29)

Recomiendo su lectura. El libro lo encontraréis en la Biblioteca Universitaria de la Casa do Patín. ¡Buena lectura!

Lea también

Las cuentas del concello

Enrique Barrera Beitia El pasado lunes el pleno municipal ferrolano aprobó el presupuesto para 2024. …