O Entroido ferrolá e o naval

É tempo de orellas, filloas, freixós e torradas. É época de chourizos, lacóns e cachuchas. Estamos no pleno Entroido ou Carnaval, ese período que precede á Coresma, onde adoitamos disfrazarnos e desfrutar da festa da festa das comparsas nos colexios, nos bailes e nas rúas das vilas e cidades.

O Entroido é algo intrinsecamente propio de Galicia, sobre todo do sur da comunidade. Tanto é así que moitos dos entroidos desta área (sobre todo ourensá) están declarados festas de interese turístico galego. O entroido é unha festa arraigada, da que xa desfrutaban os nosos antepasados.

Ferrol, non está no sur de Galicia, é obvio. Somos xentes do norte, xentes pegadas ao mar. Pero nos tamén temos as nosas tradicións. E podémonos preguntar, cales son?. Unha pista: a omnipresente Bazán ou Navantia, como queiran chamarlle, ten algo que ver co noso carnaval.

É que non hai que recordar que o naval está presente no día a día ferrolá, queiramos recoñecelo ou non. Tal é así que incluso o entroido sucumbe a isto, aínda que poida parecer mentira.

Os “buzos”, algo tan típico dos disfraces dos mozos e mozas ferrolás, é unha clara influencia disto. Non hai documentado en ningunha outra área o uso deste disfrace tan característico na nosa zona.

En que consiste este disfrace? Poñemos entre comiñas “buzo” porque a palabra non existe en galego normativo. Esta acepción sería sinónimo de “mono” ou “funda”, como define a Real Academia Galega: “Peza de roupa, de corpo enteiro, que cobre o corpo e as pernas”. É dicir, a peza de roupa que usan os obreiros do naval.

Centos de nenos e nenas ferrolás, disfrazáronse, disfrázanse e disfrazaranse cun “buzo”, unha “careta”, e xa, de modo opcional, un “spray” de escuma. Un disfrace tan sinxelo, pero que amosa ata que punto o naval e Bazán inflúe na nosa cidade, algo que chega ata o propio entroido.

As costumes crean tradicións, e as tradicións se converten en patrimonio de todos e todas. Así que cando vexa un “buzo” pense que é algo noso, algo dos ferroláns, algo que fala dun pequeno cachiño da nosa historia recente.

Lea también

Noites craras do luar-Antes de pedir reprobaciones…mírense al espejo

José Luis Álvarez Con la benevolencia del director de Galicia Ártabra reanudo mis comentarios de …